Sizi ilk kez Komedi Dükkanı’nda tanıdık. Şimdi de Küçük Kadınlar’da oynuyorsunuz. Bu süreci biraz anlatır mısınız?
Komedi Dükkanı’nda tamamen bir tesadüf gerçekleşti. Ben oraya seyirci olarak gitmiştim. Sahneye birinin çıkmasını istediler. Gönüllü olunca ben çıktım. Çekim bittikten sonra yapımcı benimle görüşmek istediğini söyledi. Görüşmeye gittiğimde, oyuncu olduğumu zannetmişler. Hemen eğitime başlamamı istediler ve 3 ay kadar bir eğitim sürecinden geçtim. Küçük Kadınlar dizisinin cast’ını yapan ajans da beni Komedi Dükkanı’nda izlemiş ve çok beğenmiş. Görüşmeye çağırdılar ve beni beğendiklerini söylediler. Komedi Dükkanı bana uğur getirdi ve böylece televizyon sektörüne adım atmış oldum
Hiç aklınızdan oyunculuk yapmak geçiyor muydu?
Televizyon oyunculuğu aslında aklımda hiç yoktu. Çünkü televizyon oyunculuğu hiç de dışarıdan göründüğü gibi kolay değil. Ama daha önce okul yıllarında tiyatroda çocuk oyunlarında oynamıştım. Ama tabiî ki diksiyon eğitimi aldım, çocuk oyunlarındaki atölyelere katıldım. Bu şekilde bir oyunculuk geçmişim vardı. Ama televizyon oyunculuğu açısından ne hayalim ne de bir hedefim vardı. Tamamen tesadüfler zinciri beni buraya taşıdı.
Psikoloji bölümünde okuyorsunuz. Eğitiminizin, oyunculuğunuza katkısı oluyor mu?
Psikoloji eğitiminin hayatıma ve oyunculuğuma çok katkısı olduğunu düşünüyorum. Oyunculuk eğitimine başladığımda ilk ders insan psikolojisiydi zaten. O yüzden her adımımda bu yararı hissediyorum. İnsan iletişimi direkt psikolojiyle başlıyor. Oyuncu için bir karakteri oturtmak, analiz etmek, onu kafanızda canlandırmak, yaşatmak ve bunun psikolojisini oturtmak çok önemli.
Küçük Kadınlar’da nasıl bir karakteri canlandırıyorsunuz, biraz anlatır mısınız?
Armağan, 17 yaşında bir genç kız. Anne babasını kaybettikten sonra biraz da evin babası gibi görünüyor. Ablasıyla birlikte kız kardeşlerini bir arada tutmaya çalışıyor. Bunun yanında çalışmaya başlıyor ve hayatına birçok yenilik giriyor. Birçok yoğun duyguyu bir arada yaşamaya başlayan bir karakter. Bunun yanında yan köşkün yakışıklı oğluyla aralarında bir yakınlaşma oluyor. Aslında duygusal anlamda çok yoğun şeyler yaşıyor ve bunları sindirmeye çalışıyor.
Bu rolün size ne gibi katkıları oluyor?
Armağan karakterinin elbette bana kattığı çok şey var. Ama bunun yanı sıra dizideki diğer karakterlerin de bana katkısı oluyor. Bu beş kızın yaşadıklarını gerçek hayatta yaşayan çok insan var. İnsanların ne şartlarda ayakta kalmaya çalıştıklarını, en azından oynayarak görüp farkına varabiliyoruz. Armağan karakterini oynamaya başladıktan sonra elimdekilerin kıymetini bilerek yaşamaya başladım.
Dizide, anne-babasını kaybeden kardeşler arasındaki bağa dikkat çekiliyor. Peki sizin gerçek hayatınızda ailenizle ilişkileriniz nasıl?
Ben de bir ablayım ve iki kardeşim var. Kardeşleri bir arada tutmak farklı bir şey. Ben şu an onlarla birlikteyken ve annem babam yanımızdayken bile onları korumaya çalışıyorum. Her şey onlarla birlikte olsun, hep bir arada olalım istiyorum. Çekimlerden fırsat buldukça yanlarına gidiyorum. Çünkü aile bağları çok önemli
ÖNÜMÜZDEKİ 10 yıla baktığınızda kendinizi nerede görüyorsunuz?
Çok plan yapmadım ama şu an bu işi sevdiğim için biraz daha üzerine gitmeyi düşünüyorum. Oyunculuğun sonu yok ve sürekli kendinizi geliştirmeniz gerekiyor. Açıkçası plan yapmayı da sevmiyorum. Çünkü hiçbir şey sizin planladığınız gibi olmuyor. Kısa hedefler koyuyorum, onları başarıyorum ve yenilerini koyuyorum kendime. Onlarla daha mutlu oluyorum. Mesela hiçbir zaman aklımda dizi oyunculuğu yoktu ama her şey o kadar hızlı gelişti ki, ben bile fark edemeden ilk bölüm yayınlandı. O yüzden kısa dönem hedefler koyuyorum. Zamanımı iyi değerlendirip, gençliğimi ve enerjimi en iyi şekilde kullanmaya çalışıyorum.
Konu: Hande Soral'ın bir roportajı... 
